فیلم سینمایی پرتقال خونی و انتقاد از این فیلم

نقد فیلم پرتقال خونی

 

فیلم پرتقال خونی و ترویج لیبرالیسم جنسی

فیلم داستان تلخ و شیرین(!) جدایی یک زوج و ورود دختر جوان دیگری به این کارزار و در ادامه آن پیوستن عنصری دیگری به این ماجراست تا پازل اباحه گری و بی اخلاقی کامل شود…

لطفا برای مشاهده ادامه به ادامه مطلب مراجعه کنید…

فیلم جدید سیروس الوند با نام پرتقال خونی یک غافلگیری تمام عیار بود از کارگردان با سابقه ای که پس از چند سال دوباره به سینما برگشته و آخرین تلاش سینماورزانه اش را به مخاطبانش عرضه کرده است.

الوند را با فیلم مهم و ارزشمند و تحسین برانگیز و خاطره انگیزی مثل یک بار برای همیشه می شناختیم که مژده حضور و ظهور یک کارگردان خوش قریحه و اجتماعی ساز متعهد را با خود آورده بود.

اینک اما با دیدن پرتقال خونی تمام انتظارها با یک شوک وحشتناک روبرو و تمام امیدها برای دیدن یک فیلم آبرومند به درک واصل شد!

پرتقال خونی حکایت مبهم و غرض ورزانه یک مجموعه خیانت جنسی است که در قامت مانیفستی برای لیبرالیسم جنسی، تمام تلاش خود را برای بازنمایی مدافعانه فضای سرد و بی هویت قشر تحت سیطره مدرنیته به انجام می رساند.

فیلم داستان تلخ و شیرین(!) جدایی یک زوج و ورود دختر جوان دیگری به این کارزار و در ادامه آن پیوستن عنصری دیگری به این ماجراست تا پازل اباحه گری و بی اخلاقی کامل شود و راه برای داستان سرایی ظاهری و در پس آن، ترویج لیبرالیسم جنسی فراهم گردد.

به نحوی که حتی آن ایده تکراری و بی مزه پایانی هم که مثلا دختر به آغوش خانواده باز می گردد نیز نتیجه عکس می دهد و کمترین و کوچکترین تاثیری برنمی انگیزاند. نمی شود که شما کل فیلمتان بر یک و پایه و اساس و با یک رویکرد و شیوه پیش رود و بعد در آخرین لحظه بخواهید تمام بار پیامهای مثبت فیلمتان را بر سر فیلم و داستان و آدمهایش آوار کنید.

فیلم پرتقال خونی اجرای سینمایی مانیفست لیبرالیسم جنسی است البته با سطحی نازل و شیوه ای مبتذل و کهنه و رسوا که معلوم نیست چطور اجازه ساخت و نمایش پیدا کرده است!